Anti design- Anti art

    Anti design 1966'dan 1980 yılına kadar süren İtalyan hareketidir.Tasarımlarında çarpıcı renkler,ölçekte bozma(örneğin dev sandalyeler),ironi ve kitsh kullandı.Nesneleri normal işlevleri dışında kullandılar.Mimaride bu hareket Radikal Tasarım Dönemi olarak bilindi.

  Tasarım hareketi, vaktinde modernizmin mükemmeliyetçi estetikleri olarak görülen yenilikçi birçok tasarımcıya karşı bir tepkiydi. Modernist tasarımcıların vurguya yer vermeleri bir tarzdı ve birçok imalatçı ve ünlü tasarımcı tarafından önayak olunan iyi biçimin estetiği bu tarz yanlısıydı. (süreç esnasında, onlardan bazılarına çokça para ödeniyordu).

  Açgözlülük uğruna, tasarımdaki giderek artan sosyal eksiklik ve memnuniyetsizlik hissi İtalyan tasarımcıların isyan basamağı oluşturmasına ön ayak oldu. Bu tasarım isyancıları kindarlıklarını 50lerin sonu ve 60larım başına doğru iyice artırdılar. Bununla birlikte Anti-Tasarım bir sanat akımı olarak resmi yönden 1966 ya dek başlamadı.

  Radikal Tasarım grubu Archigram (alternatif düşünce ve futuristik mimariye vurgu yapan İngiliz mimari dergisi) ve Superstudio ( 1966 da Florance,İtalyada kurulan mimarlık firması) gibi Ettore Sottsass Jr. da popularitesi artar artmaz Anti-Tasarım hareketinin anahtar sözcüsüydü. Onlar, bugün bile evrimci olarak kabul gören tüm fikirlerin yayımını yaparak, sergi parçaları ve mobilya prototipleri üreterek tüm fikirlerini ifade ediyorlardı. Anti-Tasarım hareketi tarzı kuşatmak, kitlesel üretim, tüketicilik, satış ve açgözlülükten ziyade, yegâne objeler ve yaşam alanları yaratmak için tasarımın güç kuşamını araştırdı. Onların tasarımı fonksiyonel olmaya yönelmişti, güzel olmaya değil. Modernizmin nesnelerin fikrini takip ettiği yer kalıcı olmalıydı, Anti-Tasarım isyankarları yeni ve daha fonksiyonel olanı geldiğinde eskilerin çabucak fırlatıp atılacak kadar geçici olmaları gerektiğini hissettiler.

  Eğer insanlar daha fazlası için geri gelmeyi sürdürürlerse, bu kesinlikle tüketicilik ve kar demekti. Ama mesaj çok farklıydı. Anti-Tasarımcılar, nihayetinde atıp kurtulmuş olsalar bile insanların satın almış oldukları bu nesneler hakkında DÜŞÜNMELERİNİ istiyorlardı.

  Modernist palet genellikle siyah, beyaz ve yeşil renkten oluşmaktaydı. Dayanıklılık için yalınlık ve buna uygun materyaller seçiliyordu. Anti-Tasarım asileri zengin renk çeşitliliğini, dekoratif elemen ve materyalleri zıtlık olarak kullanmayı keşfettiler.

Son olarak, Modernizmin “biçim fonksiyonu takip eder” atasözüne inandığı yerde, Anti-Tasarım ucuz edebiyatın dokunaklı potansiyelini, ironiyi ve ölçeğin çarpıklığını kullandı. Bu karakteristikler daha sonra Postmodern tasarımın niteliği olageldi ve Memphis tasarımını etkiledi. 

    Anti design tasarımcıları;Vico Magistretti (1966),Gianfranco Frattini ve Livio Castiglioni (1969),Enzo Mari (1969),Piero Gilardi (1967),Ettore Sottsass (1966),Paolo Lomazzi (1970).